Moja babcia to wspaniała osoba, która zawsze stała za mną. Gdy więc w tym roku obchodziła swoje osiemdziesiąte urodziny, zapragnęłam dać jej w prezencie coś wyjątkowego. Czym można obdarować osób, która tyle przeżyła i nie czerpie szczęścia z dóbr materialnych? To musiało być coś wyjątkowego, z uczuciem, może sentymentem?
Na zaręczyny: Bursztyn w pierścionku
Babcia opowiadała mi kiedyś, jak jej narzeczony, mój dziadek, dał jej pierścionek z bursztynem, na zaręczyny. Często opowiadała o tym pierścionku, który jej w końcu zginął. Nie był zbyt cenny, bo był raptem srebrny, ale stanowił najwspanialszą pamiątkę po dziadku, który odszedł kilka lat temu. Babcia pokazywała mi ten pierścionek na kilku zdjęciach i wiedząc, że nie znajdę identycznego, mogłam znaleźć podobny, który odświeżyłby babci wspomnienia. W dzisiejszych czasach, chyba wszystko co jest na sprzedaż jest w Internecie, więc tam postanowiłam szukać, gdybym nie znalazła niczego w „realu”. Wzięłam z albumu zdjęcie, na którym widnieje ów srebrny pierścionek z bursztynem i wyruszyłam na poszukiwania. Zdjęcie było czarno-białe i nie sądzę by oddało piękno pierścionka, ale musiałam się skupić bardziej na jego kształcie niż uroku. W swoim mieście miałam raptem kilka sklepów, gdzie mogłam taką bursztynowa biżuterię dostać. Kwestia dostępność od ręki miała się zatem wyjaśnić już dziś. Po kilku godzinach, wiedziałam, że będę szukać dalej w Internecie. Po dwóch dniach znalazłam coś czego szukałam. W swoje urodziny, babcia odpakowała prezent i zobaczyłam łzy w jej oczach.
Na początku pomyślałam, że zrobiłam coś nie tak. Potem jednak pojawił się uśmiech. Babcia była bardzo zadowolona. Powiedziała mi też, że wiedziała o moim pomyśle, bardzo wspierała moje poszukiwania „w duchu”. Zorientowała się, gdy wyjęłam zdjęcie, a rodzina szykowała „przyjęcie niespodziankę”. Babcia jest niesamowita!